Elisa en de 42 jongens
Al een tijdje mag ik bijbelblogs schrijven, uit het leven gegrepen, door God zelf ingegeven.
Voor mijn gevoel ontvang ik de onderwerpen door gewoonweg te delen over mijn dagelijkse wandel met Jezus en mijn persoonlijke relatie met de Drie-enige levende God.
Onlangs mocht ik mij middels een persoonlijke PowerPoint voorstellen aan het onderwijsteam waar ik al eventjes werkzaam ben. Wat vertel je wel, en wat vertel je niet?
Ik ben puur geweest en heb daarin mijn kwetsbare kant durven tonen.
Was dit spannend? Ja natuurlijk! Een van de dingen die ik daar deelde was dat ik vroeger gepest ben vanwege mijn uiterlijk. ‘bananenhoofd’! werd er geroepen. Ik weet nog goed dat ik een keer terug riep naar de pester ‘nou, jouw kop trekt volle zalen!’. Daar had hij niet van terug..
De bijbel gedeelten waar ik het nu over wil gaan hebben vermijd ik liever, wil ze rechtvaardigen, en tegelijk…zoals Jeremia ook zegt nadat hij merkt dat hij, op zijn zacht gezegd, wordt uitgelachen en er flauwe grappen tegen hem worden gemaakt.
“Zei ik: Ik zal niet aan Hem denken, ik zal niet meer spreken in Zijn Naam,
dan werd het in mijn hart als brandend vuur, opgesloten in mijn beenderen.
Wel deed ik moeite om het in te houden, maar ik kon het niet.”
(Jeremia 20:9, HSV)
Zo las ik in 2 Koningen 2 “{Elisa bespot}
En hij ging vandaar naar Bethel. Toen hij langs de weg omhoog ging, kwamen er kleine jongens uit de stad. Die dreven de spot met hem en zeiden tegen hem: Kaalkop, ga op, kaalkop, ga op! Hij keerde zich om, zag hen en vervloekte hen in de Naam van de HEERE. Toen kwamen er twee beren uit het woud en verscheurden tweeënveertig van die kinderen.”
(2Koningen 2:23-24, HSV)
Pestgedrag, en daarop de reactie van Elisa.. hij vervloekt de kinderen, en het is verschrikkelijk wat er daarna gebeurt! Was één beer die de jongens alleen verschrikt naar huis liet rennen niet ook al voldoende geweest? Het zijn kinderen… dit wens je überhaupt je ergste vijand toch niet toe?
Ik lees liever de teksten in het nieuwe testament waarin we mogen lezen over dat we hen moeten zegenen die ons vervloeken, bidden voor hen die ons belasteren. Onze vijanden lief hebben en wie ons slaat de andere wang toe moeten keren, juist nederig zijn, i.p.v. iemand vervloeken in de Naam van de HEERE.
En toch, het gaat niet om wat ik liever lees, God heeft ons de hele bijbel gegeven en niet alleen de delen die ik fijn vind om te lezen. Ik heb mijzelf aangeleerd om net zo lang door te lezen totdat ik altijd weer ontdek dat God liefde is, en daarnaast ook mag weten dat God een God van recht en rechtvaardigheid is.
Elisa was een profeet, een man van God.
In Bethel (huis Gods) bevind zich een profetenschool, maar de inwoners dienen hun god op een eigen manier, via kalverendienst. En dit heeft invloed op de nieuwe generatie. De manier waarop wij persoonlijk God dienen, wordt gezien door onze omgeving. Het beïnvloedt hen. Geloofsopvoeding is heel bepalend voor kinderen en hoe ze zich gaan ontwikkelen in deze verharde wereld.
Ik bid dat wij iets mogen bijdragen om de kinderen die wij ontmoeten in ons dagelijks leven, ons werk, in de kerk, als moeder, tante of oma, dat wij die kinderen mogen laten ervaren dat ze zich in eerste plaats geliefd mogen weten door hun Schepper, en zelf gaan ontdekken dat er Iemand is die als je Hem zoekt, je nooit afwijst. Dat ze mogen ontdekken dat we elkaar mogen liefhebben, maar dat Jezus ons eerst heeft liefgehad.
Luister en kijk je mee?
Één reactie
Ontroerend voor mij, herinneringen aan de moeite die je had.
De rest trof mij ook. Dit waren vast geen kleine kinderen meer, eigennverantwoording … hoeverg ook.
Een harde oproep om de God van Israel serieus te nemen,
Wat een prachtig lied !