Bloemen op de akkerranden.

Wat is dat al een tijd onwijs prachtig om te zien, de stroken met diverse bloemen langs de percelen van de boeren rondom ons huis.
Vanmorgen met hardlopen genoot ik er ook weer enorm van. Het bracht mij naar een gesprek met God over een nieuwe blog die ik mag schrijven.
Het perceel wat gevuld is met aardappelen, graan of iets anders, zal voor de boer een grote rijkdom zijn, de rand ervan is veel minder belangrijk. Of toch niet? De bloemenstroken zorgen voor biodiversiteit, voor natuurlijke plaagbeheersing en zijn ook gewoon onwijs mooi!

Ik sprak met God over de mensen die aan de rand van de samenleving leven, met andere woorden, mensen die op de een of andere manier niet willen of kunnen passen in de maatschappij.
Mensen die voor de wereld kansloos zijn, maar bij God kansrijk. Zo waardevol als de bloemen aan de rand van de akker.

In 1 Korinthe 1 lezen we over de wijsheid van de wereld en de wijsheid van God.
“Let namelijk op uw roeping, broeders: er zijn onder u niet veel wijzen naar het vlees, niet veel machtigen, niet veel aanzienlijken. Maar het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen. En het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en wat niets is, om wat iets is teniet te doen,”
(1Corinthiërs 1:26-28, HSV)

Deze tekst kwam van de week zo op mijn hart, nu ik ruim een schooljaar werkzaam mag zijn op SBO De Klimboom en ik zo voor de vakantie aan zelfreflectie deed.
Ik leer daarin zo van Jezus. Hij zocht de zwakken op, de zieken, de mensen die hulp nodig hadden en Hij noemde zelfs in de Bergrede,
“Zalig zijn de armen van geest, want van hen is het Koninkrijk der hemelen.”
(Mattheüs 5:3, HSV)

En ik moet denken aan de uitleg die Jezus geeft in Mattheüs 25.
“Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven; Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven; Ik was een vreemdeling en u hebt Mij gastvrij onthaald. Ik was naakt en u hebt Mij gekleed; Ik ben ziek geweest en u hebt Mij bezocht; Ik was in de gevangenis en u bent bij Mij gekomen. Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden: Heere, wanneer hebben wij U hongerig gezien en te eten gegeven? Of dorstig en te drinken gegeven? Wanneer hebben wij U als een vreemdeling gezien en gastvrij onthaald, of naakt en hebben U gekleed? Wanneer hebben wij U ziek gezien of in de gevangenis en zijn bij U gekomen? En de Koning zal hun antwoorden: Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan.”
(Mattheüs 25:35-40, HSV)

Gelukkig zie ik in de praktijk ook iets van wat Jezus ons leert. Een paar voorbeelden.
Een collega van mij vertelde over een gebeurtenis van een leerling in de taxi. De taxi chauffeur had gezegd “ik snap wel dat jullie op een SBO school zitten”. Waarop de leerling reageerde “Wij zitten daar, omdat we dan stapje voor stapje mogen leren”. Wat een wijze woorden!

Even later dwaalde ik af naar situaties die mij aan het denken hebben gezet.
Een leerling waar ik wekelijks herhaaldelijk mee lees, die het lastig vindt om zich te concentreren, heeft mij geholpen te oefenen in geduld.
De keer dat hij ‘eindelijk’ aan het lezen was, besloot er een vlieg juist op dat moment precies op de letters van zijn boek te gaan zitten. Waarop de leerling natuurlijk reageerde en ik in een splitsecond een poging deed de vlieg dood te maken (van binnen geïrriteerd en mijn geduld was even ver te zoeken). Zijn reactie daarop was “juf, dat moet u niet doen, deze vlieg heeft ook een moeder”.

Of de keer dat een leerling boos werd na een opdracht wereldoriëntatie en we naar buiten gingen. Ik ben naast hem gaan zitten op de glijbaan en ben het gesprek met hem aangegaan. Ik: “probeer mij eens te vertellen waarom je nu zo boos werd”. ‘stilte’
Ik: “Ik vond het zo mooi dat je zoveel weetjes opzocht over Ethiopië, want daar heb ik een paar maanden gewoond en ik weet ook dat jij daar vandaan komt”. Leerling: “ja, dat weet ik heus wel juf, en ik weet ook dat ze daar geen iPad hebben”.
Ik: “Dat klopt, ze hebben daar een krijtbord, en sterker nog, ze mogen dankbaar zijn als ze naar school kunnen. Maar wij wonen nu hier, en hebben wel iPads. Had je nog graag wat voor jezelf gedaan op de iPad?”. Leerling: “ja, en nu moesten we alweer naar buiten”.
Ik: “oké, dus nu begrijp ik waarom je boos werd. Je mag daar ook best even van balen. Maar dan is het ook klaar, want wij weten dat er vast nog wel eens een moment komt dat je wel wat voor jezelf kunt doen op de iPad. En juist omdat je zoveel weet over Ethiopië, weet ik ook dat je goed weet hoe we ons kunnen vermaken zonder een iPad. Zullen we dan maar gauw plezier gaan maken voordat de pauze tijd weer voorbij is?”. En daar kwam er een lachje tevoorschijn. De leerling gleed daarna van de glijbaan naar beneden zonder wat te zeggen, maar er was zichtbaar iets gebeurd, zowel bij hem als bij mij. Prachtig.

Een laatste voorbeeld, want er zijn gelukkig veel meer, gaat over een leerling die vertelde naar een pluktuin geweest te zijn met één van zijn pgb begeleiders. Ze hadden daar besjes en frambozen geplukt. Ik vroeg hem meer naar de inhoud van het uitje, omdat ik het zo prachtig vond. Hij legde uit dat dit goed voor hem was, omdat hij autistisch is en dit hem helpt om niet steeds achter een schermpje te zitten. Ook leert hij sociaal te zijn en om te zien naar de natuur. Mijn reactie kwam uit de grond van mijn hart. “Wat is dat mooi zeg, maar weet je, dit is voor iedereen belangrijk! Iedereen kan hier van leren”.

Ik dank God voor de prachtige werkplek, die de mogelijkheid geeft leerlingen op hun wijze te groeien en bloeien. En prijs Zijn grote naam voor de bloemen aan de akkerranden die mij deden denken aan dat ieder mens kostbaar is in Zijn ogen. Ik stel mij beschikbaar om met de mogelijkheden die ik in mijn heb, een steentje bij te dragen aan leerlingen die net een beetje meer nodig hebben en leer zelf ook elke dag.

Wat komt er bij jou op als je doet aan zelfreflectie? Waarin kan jij nog leren?
Ik bid je toe dat je vooral geniet van de vakantie, mocht die nog komen of al zijn geweest, ver weg of dichtbij. God zal geven wat er nodig is om te herstellen van al het werk en bij te komen om na de vakantie weer fris aan de slag te gaan.

“Ik schep de vrucht van de lippen,
vrede, vrede voor wie ver weg is en voor wie dichtbij is,
zegt de HEERE, en Ik zal hem genezen.”
(Jesaja 57:19, HSV)