Rust en eet.

Herken je dat gevoel dat alles je te veel wordt? Je voelt je leeg en uitgeblust, het liefst wil je slapen en dicht bij Jezus zijn. Mij overkwam het afgelopen week.
Halverwege de week ervoer ik keelpijn, het was net of ik een schuurpapiertje had ingeslikt. Paracetamol, sterk zijn en doorgaan was mijn motto. Het kwam nu niet uit om ziek te zijn, ik heb nog een taak te doen in Gods koninkrijk.
Onder andere twee bruiloften mocht ik meemaken, die me beide nog meer deden verlangen naar de terugkomst van Jezus. De bruiloft van het Lam.
De wereld is in barensnood (oorlog in o.a. Oekraïne, Israël, aardbevingen in o.a. Afghanistan, Marokko, ellende dichtbij en veraf, enz. enz.) en ik merk dat ik me er voor moet beschermen, het is te veel, ik wil niets liever dan bij God zijn.

Dit alles doet me al dommelend op de bank denken aan de periode dat ik (medio 2016) een gebedsbuddy had vanuit de bemoedigingssite (https://www.bemoedigingssite.nl/nabij-luisterfoon). Ik zat er toen net zo doorheen, en die buddy wees me op de gebeurtenis die we kunnen lezen in 1 Koningen 19.
Het gebeurt Elia ook, de geloofsheld, hij zit er helemaal doorheen. Als koningin Izebel hem wil ombrengen, vlucht hij naar de woestijn en gaat daar onder een bremstruik liggen.
Op dat moment stort hij zijn hart uit voor de HEERE. Elia ziet geen weg meer, maar God wel.
God zorgt voor eten en drinken, Hij gunt ons rust en voedsel om aan te sterken.

“Hij ging onder een bremstruik liggen slapen, en zie, een engel raakte hem aan en zei tegen hem: Sta op, eet. Hij keek op, en zie, aan zijn hoofdeinde lag een koek, op kolen gebakken, en een kruik water. Hij at en dronk en ging vervolgens weer liggen. De engel van de HEERE kwam voor de tweede maal, raakte hem aan en zei: Sta op, eet, want de weg zou te zwaar voor u zijn.”
(1Koningen 19:5-7, HSV)

Zo mocht ik nu ook slapen en eten, en weer opnieuw slapen. Ik mocht leren dat het genoeg is te weten dat mijn inspanning niet tevergeefs is in de Heere.

“Daarom, mijn geliefde broeders, wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere.”
(1 Corinthiërs 15:58, HSV)

Als ik het niet meer zie zitten, ziet God dat wel, Zijn werk gaat door ook zonder mijn inspanning.
Ik mag rusten in Zijn genade en op Zijn tijd mijn levensreis weer aanvangen.
Ik bid je toe dat je net als ik zult ervaren dat God er niet alleen is als het goed met je gaat, Hij is er ook als je door diepe dalen moet. En weet dat wanneer je afgedwaald bent God er nog steeds is om je met open armen te ontvangen.

Luister je mee naar de prachtige uitvoering van het lied “wees mijn gids”?