Je tijd verstandig indelen.
Heb je ook wel eens het gevoel dat er gewoon niet genoeg uren in een dag zijn om alles af te ronden dat gedaan moet worden? En wat heeft dan prioriteit en wat kan blijven liggen? Of heb je het gevoel dat er zoveel te doen is, maar er niets uit je handen komt?
Heb je de tijd? Ontvang je de tijd om even stil te staan? Dan raad ik je aan om door te lezen.
Mijn vader noemde me wel eens het volgende. Eigenlijk is een dag heel mooi ingedeeld.
Het bestaat uit 24 uur. 8 uur slaap, 8 uur werk, 8 uur ontspanning.
En waarom lijkt er dan toch zo snel een onbalans in de praktijk te komen van deze mooie theoretische uitleg? De satan wil niets liever dan roering geven in onze dagen, beslag nemen op onze tijd. En dan wil hij -listig zoals hij is- vooral de tijd die voor en door God ons gegeven is van ons afnemen. Tegenwoordig worden we zo bepaald met dat we in de maatschappij altijd ‘aan’ kunnen staan. Niets kunnen missen, en vooral overal aan mee doen anders hoor je er niet bij. Of juist hard(er) werken, want het is toch goed om te werken voor o.a. Gods koninkrijk?
Nu heeft mijn man laatst de deur die klemde gerepareerd waarna de volgende tekst op kwam in mijn hart.
“Zoals een deur op zijn scharnier draait, zo draait de luiaard zich om op zijn bed.” (Spreuken 26:14 HSV)
Voor mij was deze tekst zo sprekend. Een deur blijft op zijn plek, en komt daarmee niet verder. Een luiaard komt niet van zijn plek en heeft geen zin om zijn verantwoordelijkheid te nemen. God vraagt wel van ons om in beweging te blijven, en Zijn licht te verspreiden in deze o zo duistere wereld. En dat mag ontspannen, op de manier zoals die bij jou past.
Een vers daarvoor:
“Een luiaard zegt: Een felle leeuw op de weg, een leeuw op de pleinen!” (Spreuken 26:13 HSV)
Daar spreekt angst uit. ‘Ik doe niets, want er dreigt gevaar.’ En dat is nu juist waar we door God bovenuit getild kunnen worden.
Waar zie je als een berg tegenop? En wat stel je uit, en waarom?
Begrijp me niet verkeerd, ik vind je zeker niet lui.
Gods woord voorziet in alles. Lees psalm 127 maar eens. Gods onmisbare zegen op onze tijd!
“Het is tevergeefs dat u vroeg opstaat, laat opblijft, brood eet waarvoor u moet zwoegen: de HEERE geeft het Zijn beminden in de slaap.” (Psalmen 127:2 HSV)
We mogen werken, en rusten.
Als we hard ons best doen, willen presteren in werk, sport, sociale contacten of wat dan ook? Goede daden doen, maar daarbij dit alles zonder de zegen van God te vragen én te ontvangen is het leegte en lucht.
Zonder God zijn we nergens!
God kent geen tijd, God is eeuwig. God is, was en komt.
Wat is bedoeld met God kent geen tijd is, God wordt door de tijd niet beperkt of medevergankelijk gemaakt. Hij is niet, zoals wij, onderworpen aan de tijd en de voortgang daarvan. God is eeuwig! En vanuit Zijn eeuwigheid is Hij betrokken op de tijd.
Hij is boven de tijd verheven.
“Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, wanneer die voorbijgegaan is, of als een wake in de nacht.” (Psalmen 90:4 HSV)
“Maar laat vooral dit u niet ontgaan, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaar en duizend jaar als één dag.” (2 Petrus 3:8 HSV)
Dat eeuwige…
Best lastig voor een mens die alleen maar tijdelijkheid voor ogen heeft. Dan moet het allemaal wel nu gebeuren, want voor je het weet is het te laat.
God is, was en komt. Hij is erbij! En dan niet als Big Brother, om je te betrappen. Maar om je te begeleiden op je levensreis.
Op weg naar het beloofde land.
Aan de slag!
Luister naar dit lied https://youtu.be/yHL_CPMXxxI en laat je inspireren.
Gods zegen.