Barnabas moment.

Zondagochtend 25 juli. Ik herinner het me nog al toe goed.
Even vond ik het niet eenvoudig om deze dag in alle rust op te staan en de dienst in de tuin mee te maken.
Want we mogen ons de samenkomst toch niet onthouden?
Het is fijn dat ik kon ontspannen en het besef kreeg dat onze vakantie deze zomer vormen kent die er anders uitzien dan vakantie zoals dat doorgaans door velen beleefd zal worden.
Afijn, daar zaten we op de tête-à-tête (ik vind dat zo’n geniaal woord! Het is de naam in NL voor een tweezits stoel-tafeltje-stoel en de vertaling ervan is onderonsje).

Nou.. onderonsje.. God was erbij!
Wat was het een fijn en mooi moment.
Onderwijl de voorganger de verkondiging hield ontvingen we de woorden van God in ons hart.
Het mooie daarbij was dat ik de vrede zo ervoer.
Daar waar gebrokenheid is gaf God glans! Er lag een gebroken vleugel van een vlinder op de grond waar ik naar zat te staren. Wat waren de kleuren van de vleugel nog mooi.. het werd opgepakt door een miertje en verplaatst!
Ook vloog er een hommel van bloempje naar bloempje en sloeg er werkelijk waar geen enkele over. (op de foto zijn er niet zo veel te zien, maar we hebben er super veel op ons terras) De meeste gele bloempjes konden hem niet houden en lieten hun kopje even hangen, waarop ze nadat de hommel weer verder vloog terugkwamen in hun positie.

De voorganger sprak over het Barnabas moment.
In het Bijbelboek Handelingen wordt vertelt over Paulus, die eerst de christenen vervolgde en na zijn bekering een apostel werd. En dan nu Barnabas, vaak kom je hem in de bijbel tegen in dezelfde zin met Paulus. Hij werkt dan ook aan zijn zijde totdat ze uit elkaar gaan en allebei een andere kant op reizen.
Maar ik verhoud me even op het moment dat Barnabas zich ontfermt over het welzijn van Paulus.
Paulus was in Damascus en meteen predikte hij Christus in de synagogen, dat Hij de Zoon van God is.

Handelingen 9:23-27  / HSV
23 En toen er veel dagen verlopen waren, beraadslaagden de Joden om hem te doden,24 maar hun samenzwering werd aan Saulus bekend. En zij bewaakten de poorten, zowel overdag als ‘s nachts, om hem te kunnen doden.25 Maar de discipelen namen hem ‘s nachts mee en lieten hem door een opening in de muur neer, door hem in een mand te laten zakken.26 Toen Saulus nu in Jeruzalem gekomen was, probeerde hij zich bij de discipelen aan te sluiten, maar zij waren allen bevreesd voor hem, want zij geloofden niet dat hij een discipel was.27 Maar Barnabas nam hem onder zijn hoede, bracht hem naar de apostelen en vertelde hun hoe hij onderweg de Heere gezien had, dat Hij tot hem gesproken had en hoe hij in Damascus vrijmoedig gesproken had in de Naam van Jezus.

De apostelen zijn bang, wellicht hebben ze nog in gedachten hoe Paulus de christenen vervolgde. En dan nu over Christus vertellen? Dan neemt Barnabas hem bij de hand en zegt “vrienden, dit is een broeder. Deze broeder heeft Christus ontmoet en ik heb gezien hoe hij Jezus verkondigde in Damascus.
Een prachtig moment wat verandering bracht in de zendingsgeschiedenis, dat vandaag nog van belang is!

Daarna gaat de voorganger naar het verhaal wat hij wilde delen over een vriend uit China.
Bekende kerkleider in China met een nichtje dat down syndroom heeft. Prachtig meisje, geweldig lief kind.
Maar in China en in de Aziatische families niet wat de norm is en dat is niet makkelijk. Deze man vertelde dat ze één keer een baantje voor haar hebben kunnen vinden. Bij een tankstation.
Twee jaar later vertelde ze haar oom het volgende: Ze was daar bij het tankstation en er kwam een grote limousine met vier heren in zwart pak aanrijden. “wij zijn van de politie, volgooien!” zo gaat dat in China bij mensen met gezag. Er wordt niet betaald, Geen bonnetje of niets.
Dan hoort ze de heren door het open raam praten over haar oom, ze willen naar haar oom toegaan en hem kwaad doen. Ze heeft de tegenwoordigheid van geest om te beseffen dat dit niet oké is, doet alsof ze benzine in de auto gooit en houdt de slang net zolang vast waardoor het lijkt dat de tank weer vol is. De heren rijden weg en komen nooit bij de oom aan. Toen ze dit vertelde herinnerde haar oom zich wat, hij zij “dat moet gebeurd zijn op de dag dat alle kerkleiders uit dit land bijeenkwamen”. Dit meisje, dit Barnabas moment heeft dus de hele kerkbeweging ervoor bewaard achteruitgeworpen te worden en heeft levens gered!

Halleluja!

Mij deed het ook denken aan een situatie die de vader van mijn moeder meemaakte met zijn stiefdochter dat ook een downsyndroom had. Toen ze nog leefden was mijn opa eens met haar aan het wandelen door hoog caterijne in Utrecht.  Mijn opa werd berooft door een zakkenroller. En mijn tante was bij machte om direct met haar handtas een zwieper te maken, waarop ze de zakkenroller raakte en deze als de wiedeweerga verdween. Reken maar dat de zakkenroller te kijk is gezet door haar en wellicht dat het hem heeft doen nadenken over zijn daad.

Wat heb ik met deze tante ook veel geschommeld en liederen tot eer van God gezongen! Ze getuigde echt van Zijn liefde.

Barnabas moment.

Ook in jouw leven. Ook als je denkt, wat beteken ik überhaupt? Wat ben ik waard? De waarde van jouw leven is dat wat God naar Zijn belofte doet. Hij heeft ons gemaakt en vrijgekocht. Hij gebruikt jouw en mijn leven om Zijn zegen er doorheen te geven en zal ons niet altijd laten weten wanneer die zegen ontstaat. De waarde van God en hoe God een mens gebruikt kunnen wij niet meten aan hoe wij naar mensen kijken of waarnemen vanuit onze maatschappelijke standaard, maar het is belangrijk dat we zien dat ieder mens van waarde is in Gods ogen.

Barnabas moment.

Denk maar eens na of het in jouw leven eens is voorgekomen. Of bid ervoor dat God je zal gebruiken ook al zien we de gevolgen er niet altijd van.  En mocht je tijd hebben, dan raad ik je aan de overdenking eens terug te luisteren. Het zal je tot zegen zijn.

Zoek dan maar op YouTube naar onderstaand zoek criteria.

Het Bevrijdend Perspectief | Openbaringen 1:1-9 | Samuël v/d Maas | 25-07-2021 | Preek – Kerkdienst

Ik wil je dit prachtige lied nog eens meegeven.
God houdt van jou, en ik ook!